`HAYALİM GERÇEKLEŞTİ`

Memleketine yatırım yapmak isteyenlere ve yapanlara sıcak bakılmadığı bir kez daha ortaya çıktı.

Çocukluk yıllarında İstanbul'a giderek çalışma hayatına giren ve askerlik sonrasında kendi işini kuran Göreleli hemşehrimiz Alim Emanet, doğduğu topraklara da yatırım yapmanın bedelini ağır ödedi. İş değil, işçi sıkıntısı çeken Emanet, kurduğu tekstil atölyesiyle zoru başarmanın mücadelesini veriyor.

Giresun Haberci Gazetesi olarak 1978 Görele Güney Köy doğumlu Alim Emanet'in çalışma ve yaşam öyküsü üzerine bir söyleşi gerçekleştirdik. Sıkıntılarını dile getiren Emanet; Yaklaşık 1.5 yıl önce Başkan Tekstil adıyla bu atölyeyi açtım. Burada 105 çalışanım var. Ancak, vasıflı işçi bulmakta zorlanıyorum. İşsizlik var diyoruz, iş beğenmiyoruz… Açıkça söylüyorum ki, ödemelerimizde hiçbir sıkıntı yaşamıyoruz, yine de işçi bulmakta büyük sıkıntı çekiyoruz” diye konuştu.

HAYAT ÜNİVERSİTESİNDE OKUYORUM

Alim Emanet 35 yaşında genç bir girişimci… 12 yaşında İstanbul'a giderek çalışma hayatına atılarak eğitim yerine çalışma hayatını tercih edenlerden… Bu tercih de ekonomik koşullar etkili olsa da o hayat üniversitesinden diplomalı… Hatta okumaya devam edenlerden…

Çocuk yaşlarda tekstil atölyelerinde başlayan çalışma hayatı, askerli sonrasında onun girişimci bir kimliğe bürünmesiyle devam ediyor. Öykümüz de tam burada başlıyor…

Askerlik bitince, İstanbul'da küçük bir tekstil atölyesi açan Emanet kendi işini kuran genç bir girişimci olarak, işçilikten işveren kimliğine geçiyor… Emanet, o yılları şöyle özetliyor:

Askerlik bitince çalışma hayatıma 20 kişinin çalıştığı bir tekstil atölyesi açarak devam ettim. Fason imalat yaparak, kısa zamanda işimizi büyülttük. İstanbul'daki işyeri eşimin üzerini ve şuanda 95 çalışanı var. Giresun'a yatırım yapmak hep hayalimdi…4 yıl önce fındık sezonunda memleketime geldiğimde bölgedeki tekstil atölyelerini ziyaret ettim. Tanıdığım bir firma yöneticisine, ‘Giresun'a yatırım yapmak istiyorum' dediğimde, aldığım cevapla şoke oldum: ‘Giresunlu çalışmıyor, iş beğenmiyor… Nankörlük de var…' Bu cevapları alınca, kıskançlık algısına kapılsam da, hayalimi gerçekleştirmekten vazgeçmedim…”

Kendi insanımıza ekmek kapısı açalım düşüncesinden vazgeçmeyen ve hayalini gerçekleştirmekten vazgeçmeyen genç girişimci hemşehrimiz Alim Emanet, yaptığı araştırmalar sonrasında Tirebolu'da 1.000 m2 bir bina bularak, burayı tekstil atölyesi olarak açıyor… Sonrasını kendisi anlatıyor: Amanet'in çalışma ve yaşa öyküsü üzerine bir söyleşi gerçekleştirdik. Sıkıntılarını dile getiren Emanet, Yaklaşık 1.5 yıl önce bu tekstil atölyesini açtım. Burada 105 çalışanım var. Ancak, personel bulmakta zorlanıyorum. İşsizlik var diyoruz, iş beğenmiyoruz… Ödemelerimizde hiçbir sıkıntı yaşamıyoruz, yine de işçi bulmakta büyük sıkıntı çekiyoruz. Siyasetçilerimiz gelip hayırlı olsun demediler… Giresun Ticaret ve Sanayi Odası Yöneticileri de seçim döneminde oy için ziyaretime geldiler… Tirebolu Belediye Başkanı Burhan Takır ise burayı bir kez ziyaret etti. Onun dışında gelen-giden olmadı. Ayrıca, İş-Kur'dan gerekli desteği göremedik. Biz üretmeye ve ülkemize istihdam sağlamaya devam edeceğiz. Burada 105 çalışanım var. Çalışanlarımız Keşap-Beşikdüzü arasından geliyor. Şuanda, 25-30 personele ihtiyacım var, bulamıyorum. Biz burada; penye-tişört imalatı yapıyoruz. İmalatlarımız yurtdışına ihraç ediliyor” diye konuştu.

İşçilikten geldiği için geçmişini unutmadığına vurgu yapan Emanet, çalışanlarıyla aralarında mesafe olmadığını anlatarak, sözlerini şöyle sürdürdü:

Atölyemde iş sıkıntım yok, işçi sıkıntım var. İşimin devamlılığı olmasına rağmen, vasıflı işçi bulmakta zorlanıyoruz. Benim buda işçilerimle diyalogum iyidir. İşçilikten geldiğim için onların ruh halini anlıyorum. Kimseyi kırmam, çalışanlarımla birlikte yemek yer, çay içerim. Tekstil sektörü Giresun'a uzak bir yatırım. Talep geldiğinde o işi zamanında yetiştirmek zorundasınız. Ne var ki, buradaki işçilerde çalışma disiplini yok…”

Genç girişimci Alim Emanet'e son olarak, Espiye'de kurulması düşünülen Tekstil Kent projesini sorduk. ‘Tekstil kent kurulur mu?' diye sorduğumuz Emanet; ‘Sen inanıyor musun?' dedikten sonra sözlerini şöyle sürdürdü:

Giresun'a ne yapıldı ki tekstil kent yapılacak. Keşke yapılsa diyorum… Ancak, biz burada 20 işçi bulamazken; tekstil kentte çalışacağı söylenen 10.000 kişi nasıl bulunacak! Ben bu işin olacağını düşünmüyorum. Konuştuğum birçok arkadaşım da aynı görüşü paylaşıyor… Giresun'un kalkınması için sloganlara değil, yatırımlara ihtiyaç var. Kimse kimsenin büyümesini istemiyor. Bizim sektör dahil olmak üzere sektörel beraberlik yok. Nedense, küçük yerlerde hiçbir tekstilci bir diğerinin büyümesini ve güçlenmesini istemiyor. Giresun'a yatırım yapmak hayalimdi, gerçekleştirdim. Ancak, bedelini ağır ödedim… Ödemeye de devam ediyorum. Örnek vermek gerekirse, İş-Kur'dan destek göremiyorum. Başkalarına sağlanan destekleri ben de talep ettiğimde kapılar yüzüme kapandı. İşin özeti bu.”